woensdag 9 november 2011

Dingen

Hallo niet-anaeroob wezen,

Een iets later arriverende blog dan gewoonlijk, om redenen die weldra duidelijker zullen worden. Het was immers een relatief* bewogen week.

Ik begin graag met het vermelden van wat toch wel een mijlpaal in mijn verblijf hier kan genoemd worden: ik ben alreeds door de helft van mijn verblijf. Zaterdag 5 november was de dag die ik, om enigszins geleerd over te komen, de verblijfsequinox²* zal noemen.

Ik zal vervolgen met wat ‘nieuws’. Ik heb immers opnieuw een nieuwe leraar. De vorige, de depressief ogende, is door de uitgaande medestudenten dinsdag, twee weken geleden, in de ‘voodoo-bar’ gespot, volgens alle verhalen straalbezopen, volgens sommige zelfs high. De volgende dag is ze, begrijpelijkerwijze, niet komen opdagen. De dag daarna was ze er weer, alsof er niets gebeurd was. Op maandag van de daaropvolgende week stond plots een nieuwe lerares in de klas. Deze was genaamd Yeraldin en wist te vertellen dat Cinthia twee weken afwezig zou zijn. Er werd echter al snel vernomen dat ze ontslag had genomen. Ontslag genomen of ontslagen, dat laten we in het midden. De nieuwe lerares is niet slecht maar zal zeker ook geen ‘leraar van het jaar’-prijs krijgen.

Over naar de clarificatie van mijn beweegredenen tot het uitstellen van mijn blog. In het voorbije weekend ben ik immers naar de vulkaan Arenal geweest. Dit was niet met EF, maar met enkele medestudenten. Ik hoor de vraag “met wie?” al komen dus mijn antwoord daarop is: “met Lisa, Glenn, Sylvie, Jessica, Javier, Francesca en mijzelf uiteraard”. Nu iedereen weet over wie het gaat kunnen we verder…

Normaal gezien gingen degenen die de huurauto³* gingen ophalen Santa Rosa aandoen om kwart na acht. Uiteindelijk is dat kwart na negen geworden omdat de auto die eigenlijk ‘besteld’ was nog in Liberia4* stond en er ook nog wat andersoortige problemen waren… Uiteindelijk zijn ze dan toch voor ‘mijn’ huis gestopt, maar wat merk ik op als ik naar buiten loop? Een platte band… Die moest dus vervangen worden. Op de zandweg. In de brandende zon. Terwijl de auto in een put stond. Maar goed, uiteindelijk zijn we dan toch vertrokken voor een dikke vier uur durende autorit over een verzameling Costa Ricaanse wegen. Hoewel 4 uur in de auto zitten als een vreselijke pijniging kan klinken, heb ik er eigenlijk wel van genoten om nog eens in een auto te zitten met zinnige beenruimte, stoelen die zachter waren dan beton en die een beetje vooruit gaat. Vooral dat laatste misschien. Dit was ook waarmee chauffeur van dienst Glenn zich duchtig geamuseerd heeft. Aangekomen in ‘La Fortuna’5* hebben we iets gegeten in een restaurant op een heuvel met excellent uitzicht op de vulkaan. Op een bepaald moment was zelfs een regenboog te zien óp de vulkaan. Aangezien we door de huurauto-vertragingen laat waren aangekomen waren quasi alle mogelijke activiteiten daar gesloten. Hetgeen wél nog open was, waren de ‘hot springs’. Dat hebben we dan maar gedaan en ik kan dit enkel omschrijven als een verzameling zwembaden met afwisselend warm en koud water. Interessanter was de ‘viewpoint’, te bereiken via een steil opwaartse stenenweg. Op het lijf van onze LandCruiser geschreven natuurlijk. Hiervan ís audiovisueel materiaal van gemaakt, dat ik een dezer dagen zal proberen bemachtigen en uploaden. Hierna hebben we een restaurantje en een hotelletje opgezocht die beide van adequate kwaliteit waren.
De dag erna stonden twee activiteiten op het programma: de ‘Skywalk’ en de ‘Canopy Tour’. De ‘Skywalk’ was een wandeling door het natuurpark; allemaal mooi en interessant, maar na een uur heb je het wel gezien. De ‘Canopy Tour’ houdt in dat je ettelijke meters boven de grond met behoorlijke snelheid aan een metaaldraad van toren tot toren vliegt. Held als ik ben, heb ik dat maar gelaten voor wat het was. Hierop volgde de weg terug, dit keer gelukkig zonder pech.

Dat was het reisverslag. Ik wil graag vermelden dat er zeer veel foto’s getrokken zijn – echter niet door mij – en dat ik zal proberen een selectie te ontfutselen en deze hier te uploaden. Ik zal volgende shots echter niet achterhouden:

De auto en de platte band


Arenal met regenboog:


Dat was het zo ongeveer. Ik zou nog wat onzin kunnen verzinnen om het internet wat dichter te bevolken met door mij gecreëerde bits en bytes, maar ik ben ziek, heb een slecht humeur en heb bijgevolg weinig zin om meer te schrijven. En iedereen weet dat als je ergens weinig zin in hebt het ook niet van erg goede kwaliteit zal zijn..

*‘Relatief’ duidt op de vergelijking met andere weken. Zó bewogen was ze dus niet.
²*Om mogelijk gemuggenzift in de kiem te smoren: ik weet dat de originele betekenis van equinox duidt op het gelijk zijn van dag en nacht overal ter wereld. Mijn Latijn en aardrijkskunde rijken nog zo ver, maar ik vond het woord passen.
³*In dit geval een Toyota Land Cruiser Prado VX met 4.0 V6 diesel en automatische versnellingsbak.
4*Neen, niet het West-Afrikaanse land. De dichtste, enigszins grote stad nabij Tamarindo heet Liberia.
5*Om mogelijke verwarring te vermijden: het was niet dezelfde ‘La Fortuna’ als de ‘La Fortuna’ waar ik enkele weken geleden die voetbalmatch ben gaan bekijken.

2 opmerkingen:

  1. Hallo Illya,

    Leuk om te horen dat je de Arenal hebt bezocht. Ook wij hebben die tijdens ons CR-verblijf bezocht, en vonden het geweldig. 's Nachts hebben we vanuit het nabijgelegen hotel mooie foto's kunnen nemen van de vuurspuwende Arenal. Een paar weken later heeft hij zelfs behoorlijk van jetje gegeven, zo erg dat de lokale bevolking verzocht werd om te verhuizen. Dit terzijde.

    Je bent ondertussen voorbij de helft van je verblijf alginder (collectief: oooohhhh (stemming zelf in te vullen)). Je blogartikels getuigen van een kritische en gezonde ingesteldheid. Vergeet zeker niet de lokale gewoonten nog eens goed te doorgronden (dans die salsa !), laat je nog eens uitgebreid fotograferen en probeer vooral te genieten van deze uitzonderlijke opportuniteit.

    Gisteren hebben we hier lekker(e) Chili con Carne gegeten, tesamen met enkele uitverkorenen (lijst op aanvraag), om daarna live naar de Veldcross te gaan kijken in Hamme-Zogge. Je papa is de weg verloren, heeft geen fysiek (hij kon ons niet volgen met de fiets!) en heeft niks van de cross gezien. (GRAPJE!). Nee, het was leuk.

    Na het lezen van je reisverhalen is het voor iedereen duidelijk, althans voor mij, dat je een uitzonderlijk talent voor de schrijverij bezit. De manier waarop, de sfeerzetting, het oog voor details, de kritische touch, de humor en het sarcasme… Ja, ik kijk al uit naar je eerste roman… Of wordt het een encyclopedie? We zien wel.

    Vanuit Hamme vele groeten van Laura, Pieter, Nicole en mij. We blijven je volgen.

    Vele groeten en tot ziens!

    Guy

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey Illya,

    Ik heb de foto's van jullie uitstap al bekeken op Facebook! Iemand uit jullie gezelschap - sla me dood, maar ik weet niet meer precies wie - heeft daarover een album aangemaakt op zijn/haar Facebookprofiel. Je moet maar eens checken, ik heb bij enkele foto's wat commentaar geschreven... Mijn favoriete foto is die met de Lange Wapperbrug, de Costa Ricaanse versie dan! Je snapt wel waarom... ;)

    Geniet van je laatste weken daar en als je nog van die uitstapjes kan meepikken... DOEN!

    Elyn.

    BeantwoordenVerwijderen